بسم رب الحسین علیه السلام

اربعین ؛ یک چله حسینی بودن یا حسینی شدن

حسین زیباترین نامی است که بربنی آدم نهاده اند. واشک با معرفت بر مصائب فخر آدم وعالم الفبای بیداری است که طهارت جسم و روح را تضمین می نماید.

علمای اخلاق واهل معرفت برای رسیدن شاگردانشان به مدارج عالی اخلاقی وعرفانی با توجه به ظرفیت و توانایی افراد معمولا دستور چله نشینی می دادند البته نه به این معنا که چهل روز گوشه گیری کنند بلکه چهل روز به انجام کاری اقدام ویا ازکاری خودداری کنند. در واقع پس از چهل شبانه روز باید به هدفی رسید که برای آن چله نشینی صورت پذیرفته است .

اربعین حسینی پایان یک چله نشینی حسینی است که باید به ارزیابی نشست و با دقت وتأمل بسیار به این نکته اندیشید که آیا آنچه در این چله باید به آن رسید محقق شده است یا خیر ؟ چرا در بین زیارات امام حسین علیه السلام فقط زیارت اربعین علامت مؤمن شمرده شده است؟آیا این بدین معنا نیست که اگر مؤمن به هدف چله ی حسینی رسید آنوقت مسمای حقیقی مؤمن را پیدا می کند؟در زیارت اربعین به چه امر مهمی تأکید شده است که رسیدن به آن دستیابی به هدف چله ی حسینی است؟

در آستانه ی اربعین حسینی تأمل در مضامین زیارت نورانی اربعین ما را به این مهم رهنمون می نماید.دو فراز از مهمترین فرازهای این زیارت شریفه هدف وغایت چله ی حسینی را تبیین می نماید: اول آنکه "بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالة وحیرة الضلالة"ابی عبدالله علیه السلام همه ی هستیش را فدای حق نمود تا بندگان خدا از تاریکی وظلمت نادانی وسر گردانی گمراهی به نورانیت علم وفهم وبصیرت نجات پیدا کنند .

 اولین هدف حیات بخش حرکت ابی عبدالله علیه السلام آگاهی بخشی به ابناء بشر است.دوم آنکه "فمعکم معکم لا مع عدوکم" نتیجه ی یک چله حسینی معیت با امام حسین علیه السلام است. تأمل در این معنا که رفت وآمد در مجالس وشعائر حسینی در یک چله ما را چقدر به این اهداف نزدیک نموده است ؟اگر گامی در راه نیل به این اهداف برداشته ایم دو رکعت نماز شکر بجا آوریم از خداوند بخواهیم ما را در استمرار آن موفق گرداند واگر خدای نخواسته در این چله گامی در جهت رسیدن به این مقاصد بر نداشتیم و بیشتر دچار حواشی مجالس بوده ایم تا متن آن ، دو رکعت نماز حاجت بخوانیم و ازحق تعالی بخواهیم که تا اربعین فرا نرسیده است توفیق عطا فرماید گامی برداریم تا حقیقت این چله را به اندازه ی سعه ی وجودی خود درک کنیم.

انشاءالله.


حجت الاسلام محمود ریاضت