کلام امام حسن مجتبی (علیه السلام ) پیرامون صلح با معاویه علیه الهاویه

در علل الشرايع شيخ صدوق (ره) به اسنادش از ابي‏سعد عقيص نقل است که گفت:

به امام حسن بن علي (ع) گفتم اي پسر رسول خدا (ص) براي چه با معاويه آشتي کردي و صلح او را پذيرفتي در حالي که ميداني حق با توست نه با معاويه و بدرستيکه معاويه گمراه و طغيانگر است. حضرت فرمود: اي اباسعيد آيا من حجت خداوند متعال که او را بر خلقش يادآور شده و امام مردم بعد از پدرم نيستم؟ گفتم: بله، يابن رسول الله، فرمود: آيا من کسي نيستم که رسول خدا (ص) در شأن من و برادرم فرمود حسن و حسين (ع) امام و پيشواي امت من هستند، چه قيام کنند و چه صلح؟ گفتم: درست است يابن رسول الله، فرمود: پس من امام هستم اگر قيام کنم يا صلح کنم، اي اباسعيد علت مصالحه من با معاويه همان علتي بود که رسول خدا (ص) بواسطه آن با قبايل ضمرة و بني اشجع و اهل مکه در هنگام بازگشت از محل حديبيه مصالحه نمود، آنها طبق نص قرآن کريم کافر بودند و معاويه و اصحابش طبق تأويل و تفسير آيات قرآن کريم کافر هستند، اي اباسعيد حال که من از سوي خود امام و پيشواي شما هستم که خداوند معرفي نموده جايز نيست مرا به ناداني متهم کنيد، چه آنکه يا جنگ نمايم و حکمت کار من (که به نظر شما ناشايست مي‏آيد) همانند حکمت کار خضر (ع) مي‏باشد، آيا نمي‏داني خضر (ع) وقتي که کشتي را سوراخ کرد و آن بچه را کشت و ديوار خراب را برپا کرد و ساخت موسي (ع) که با او بود از اين افعال او عصباني شد و به خاطر شبهه‏اي که برايش پيش آمد و ندانستن حکمت افعال خضر (ع)، تا اينکه به او از اصل جريان خبر داد و موسي (ع) حقيقت امر را دريافت و راضي شد. همينطور خشم و ناراحتي شما به من به خاطر جهل و ناداني شما به حکمت عمل من است. اگر من با معاويه صلح نمي‏نمودم روي زمين احدي از شيعيان ما باقي نمي‏ماند مگر اينکه به قتل مي‏رسيد.

 

پایگاه اطلاع رسانی امام حسن (ع)

 

برنامه جلسات روضه در ايام پاياني ماه صفر

چهارشنبه ١٨ آذر ساعت ٢٠/٤٥
روستاي اجبار كلا
هيئت عاشقان حضرت ابالفضل (ع)

==============
پنجشنبه ١٩ آذر ساعت ٢١
خ امام رضا(ع) مسجد صاحب الزمان(عج)
هيئت كريم اهل بيت


==============
زيارت عاشوراء (جلسه هفتگي)
جوار پنج شهيد گمنام

سخنران:حجةالاسلام صادق غريب
مداح:حاج حمزه اسماعيلي

جمعه ساعت:١٩ الي ٢١
بلوار سردار شهيد طبرسي امين دوازدهم

بقعه علامه ميرحيدرآملي
حسينيه لاله هاي زهرائي (س)

هيأت روضة الشهداء

==============
جمعه ٢٠ آذر ساعت ٢٠/٤٥
روستاي اجبار كلا
هيئت عاشقان حضرت ابالفضل (ع)

سیره ی مناجاتی امام حسن مجتبی(ع)

امام حسن(ع) هرگاه برای نماز بر می خواست بهترین لباس خود را می پوشید و می فرمود: خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد.(1) و زمانی که به سوی مسجد حرکت می کرد،وقتی به در مسجد می رسید، سرش را به سوی آسمان بلند می کرد و با خشوع مخصوص می گفت:

خدایا! مهمان تو به در خانه ی تو آمده، ای نیکو بخش! گنهکارز به محضرت بار یافته، پس به لطف و کرمت، از گناهانم بگذر، ای خدای بزرگوار.(2)

مفاصل بدن مبارک امام حسن(ع) به هنگام وضو می لرزید و رنگ مبارکش زرد می شد،علت را از آن حضرت پرسیدند، فرمود: سزاوار است هر کس در پیشگاه پروردگار بایستد رنگش زرد شود و اندامش بلرزد.(3)

همچنین نقل شده: هرگاه صدای مؤذن را می شنید رخسارش متغیر می شدو رنگشان به زردی می گرایید، وقتی از آن بزرگوار علت آنرا پرسیدند، فرمود: خدای متعال، مؤذن را به سوی من فرستاده که از من بخواهد خدمت ویژه نماز را انجام دهم و من نمی دانم آیا آن خدمت و عمل را از من می پذیرد یا نه؟ اکنون چگونه رنگم متغییر نگردد.(4)

 

پی نوشت ها:

1_(نگاهی بر زندگی امام حسن(ع)، ص113؛ وسائل الشیعه،ج5،ص447)

2_(منتهی الامال،ج1،ص267)

3_(زندگانی امام حسن مجتبی(ع)،ص327، به نقل از روضةالواعظین نیشابوری؛ بحار، ج43،ص339)

4_(نماز و عبادات امام حسن(ع)،ص17)