امام محمد باقر(ع) در بخشی از حديث زيارت امام حسين(ع) در روز عاشورا از مسافت نزديك يا دور فرمودند: سپس، براى حسين(ع) گريه و زارى كند و به كسانى كه در خانه‌‏اش هستند و از آنها تقيه نمی‌كند دستور دهد كه براى او بگريند ... و در سوگ حسين(ع) به يكديگر تسليت گويند...

عرض كردم: چگونه به همديگر تسليت بگوييم؟

حضرت فرمود: بگوييد: خداوند اجر ما را به سبب مصيبتى كه از حسين(ع) به ما رسيده بزرگ گرداند و ما و شما را از كسانى قرار دهد كه در كنار ولىّ دم او، امام مهدى از خاندان محمّد(ص)، به خونخواهى او بر می‌خيزند.

متن حدیث:

الإمامُ الباقرُ عليه‌‏السلام في حديثِ زِيارَةِ الحُسَينِ عليه‏السلام يَومَ عاشوراءَ مِن قُربٍ أو بُعدٍ: ثُمَّ ليَندُبِ الحسينَ عليه‏‌السلام ويَبكيهِ، ويأمُرُ مَن في دارِهِ مِمَّن لا يَتَّقيهِ بِالبُكاءِ علَيهِ ...و لِيُعَزِّ بَعضُهُم بَعضا بِمُصابهِم بِالحُسَينِ عليه‌‏السلام ... قُلتُ : فكَيفَ يُعَزّي بَعضُنا بَعضا؟ قالَ: تَقولونَ : أعظَمَ‏‌اللّه‏ُ اُجورَنا بِمُصابِنا بِالحُسَينِ، وجَعَلَنا و إيّاكُم مِنَ الطّالِبينَ بِثارِه مَعَ وَلِيِّهِ الإمامِ المَهدِيِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ عليهم‌‏السلام .

پی نوشت:
«مصباح المتهجّد: 772- منتخب ميزان الحكمة 382»