بسم رب المظلوم

به قربان دو لب بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران خمینی کبیر (ره) که روز قدس و بزرگداشتش را

پایه گذاری کرد .اما به واقع اگر ایشان اکنون در قید حیات جسمانی بودند درباره فجایعی که در

چند ساله اخیر رخ داده چه تدبیری می اندیشیدند ؟

شاید روز قدس فقط روز قدس نبود ! شاید اسمش چیز دیگری بود ! مثلا روز مظلوم !

یا روز مبارزه با ظلم ! و یا ...

البته نامش به مهمی ماهیتش نیست ؛ اینکه من و تو قدم برداریم و مقدسش بدانیم

 و اظهار انزجار و خشم خودرا به دشمنان و ظالمان نشان دهیم و ...

به نظر می آید روز قدس روز تولی و تبری ست ؛ البته اگر تامل بیشتری بکنیم

 روز قدس سمبل تبری جستن از دشمنان الهی ست ...

حال ممکن است این مظلومی که به آن ستم شده در هر کیش و مذهبی باشد...

تصاویر میانمار را دیدی ؟! دیدی سوریه چه خبر است ؟! یا حتی وضعیت عراق را ؟!

و الا ، اصلا میمانی از قدس بگویی ... یا از میانمار ... و یا از بحرین ...

و یا از اوضاع و احوالات این روزهای سوریه...

در هر حال شاید بیعتی چند باره باشد با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نائب بر حقش ...

البته الحق والانصاف این بیعت ، شکوه و عظمت و زیبائیش وصف ناپذیر است ...

اینکه حس کنی لمس کنی که دلت می طپد نه فقط برای خودت و کشورت ، بلکه برای کل جهان اسلام

و حتی فراتر از آن برای مظلومانی که شاید حتی آیینشان با تو متفاوت باشد.

به امید روز قدسی که در رکاب منتقم واقعی نفس بزنیم.

 

التماس دعای فرج

محترق الشهداء – حمزه اسماعیلی